هوالجمیل

برجام عشق

آه ای زیبای من ، ای عشق پاکِ از غزل سرشار

خیمه برپا کن در این دنیای از جنگ و جدل سرشار

ای عدالت پیش? یکرنگ ، ای انگیز? خلقت

ای تمام زندگی در این حیات از اجل سرشار

بوسه باران کن ز کندوی لبت دنیای وحشی را

تا جهان گردد پر از گلبوسه‌های از عسل سرشار

خسته‌ام از این بهشتِ پر نقاب دوزخی طینت

می‌ستایم دوزخ رندانِ مستِ از هُبل سرشار

جرعه‌ای آتش ز روی بی نقابان بر دلم افشان

سوختم در این نقابستان نحس از بدل سرشار

مانده‌ام زخمی میان دوستان از ریا لبریز

کاش بودم من اسیر دشمنان از دغل سرشار

ای حماسی اشتباه جاودان ، ای عشق ممنوعه

پرپرم کن تا ابد در لحظه‌های از ازل سرشار

با خیال وصل تو ، ای عشق، ای زیباترین معراج

می‌شوم هر شب رها در کهکشانی از زحل سرشار

قفل وا کن نازنین تا در ضریح گرم آغوشت

کامران گردد دلم با آرزوئی از بغل سرشار

کن وِتو برجام‌های سازمان از ملل خالی

جلوه کن بر جام سرمستانِ از عشق ملل سرشار

جمع کن در خیم? موعود ادیان، قلب عالم را

تا شود حاجت‌روا روح جهان از امل سرشار

جرم من آئینه دزدی بوده از آغوش زندانبان

کیفرم وصل است با این جرم از خیرالعمل سرشار

والسلام

محمد حسین صادقی

زرقان فارس – بازنویس 19/8/94