مقدمه

شفق ، در خون بمانی تا به محشر
فلق همواره روی تو بُود زرد
زمان ، پیوسته ایامت سیه روز
زمین بر خاک غم بنشین شب و روز
به نخلستان شرر زد داغ حیدر
خُم گردون به نیل غم زده دوش
قضا نقش عزا زد تا به کونین
قلم منشق ز داغ آن ولی شد
نصیب اهل ایمان ، ماتم و غم
مگر بالابلندی بر زمین خورد
چه آشوبی است در ملک شهاده
ستون دین احمد واژگون شد
زده بر قلب شیعه آتش غم
شده محراب مسجد غرقه در خون
شده یکپارچه شور و نشوری
علی مقتول محراب و نماز است
مناجات علی در شب ، همه راز
فضای مسجد کوفه پر از راز
علی در چاه رازی کرده پنهان
دهان چاه شد لبریز از آه
فضای چاه پر شد زآتش و دود
چنان پر شد فضای چاه زان آه
در این عالم که جز جور و جفا نیست
علی آن جدول پر از معما
به درگاهش تمام چهره‌ها ، مات
علی از حق جدا نبوَد سر موی
علی تنها سخنگوی «سلونی»
علی بابِ درِ علم محمد
علی آن نقط? باء نخستین
علی ممسوس ذات کبریائی
علی دست خدا در آستین است
در آن سینه که داغ عشق او نیست
بُود شمشیر او شمشیر رحمت
نشد یک لحظه با دنیا موافق
نیاید وهم در وصف کمالش
ثنایش برتر از حد تفکر
به مکتبخان? او ، عشق شیداست
قضا فرمانبر امضای او شد
غمش بنگر که بر دل خانه کرده
چه زخمی زد خدنگ تیره دل را
مگر جام بلا انجام نبود

برادر روز روز جنگ سرد است
تهاجمهای فرهنگی است در کار
به نظم امر همت کن تو امروز
بکن اندیشه در وجدان کاری
قدم بگذار از الفاظ بیرون
قدم نه در معنی تا بمانی
لب دریائی و لب تشنه تا چند
بیا خواب از دو چشم خویش بردار
علی را در معانی جستجو کن
علی سّر است و سّر در سّر نهفته
برادر نعمتی به از ولی نیست
به قرآن به عترت روی آور
ز اسباب جهان مهر علی جوی
همیشه ذاکری با ذکر او باش
ثنا خوان علی و آل اطهار

تو بودی و علی در خون شناور؟؟
تو بودی و علی را سینه پر درد؟؟
تو بودی و علی را سینه پر سوز؟؟
که شد تیره جهان عدل ، امروز
به کوهستان خطر زد داغ حیدر
جهان در جام? ماتم سیه پوش
قدر شد داغدار ثانی اثنین
ز سرگردانی‌اش نقش علی شد
حدیث عاشقان غم بود با همّ
که روح عالم و آدم بیافسرد
که در غیب و شهاده رخنه داده
و یا عرش خدایش سرنگون شد
که نخل قامت مولا شده خم
مگر اوضاع عالم شد دگرگون
ز طوفان بلا آمد فتوری
علی مفتونِ در راز و نیاز است
زمین و آسمان با او هم‌آواز
تمام کوچه‌هایش هست دمساز
که شد جبریل ، از آن راز ، حیران
چو اشک مرتضی افتاد در چاه
که آه مرتضی در سینه‌اش بود
که شد کوهی ز آتش بر لب چاه
کسی مظلوم‌تر از مرتضی نیست
مفاد سور? «انا فتحنا»
به شطرنج تفکر مهره‌ها مات
علی بر حق و حق  با اوست هر سوی
همیشه مرجع «لا تفقدونی»
علی غواص در دریای سرمد
علی اسرار یاسین است و والتین
تجلیگاه اسرار خدائی
وصی و یار خیرالمرسلین است
نشان از آدمی بی گفتگو نیست
به هنگام غضب عین محبت
علی تنها و یک دنیا منافق
به چشم دل مگر بینی جمالش
مقامش نیست جولان تدبر
بُود تا ملک دین ، این نقش بجاست

قدر را حکم بر املای او شد
ز اغیارش مرا بیگانه کرده
که بهبودی نمی‌یابم به دنیا
که پایانش در این ایام نبود

فشلها بین که رنگ و روی زرد است
اگر سستی کنی ننگ آورد بار
مخور تشویش فردا یا که دیروز
که جز اندیشه پژواکی نداری
که دشمن می‌زند ما را شبیخون
که جاویدان بمانی در معانی
به دریا نه قدم تا چند در بند
ز خود تاریکی تشویش بردار
ز عین و لام  و یا کم گفتگو کن
تجلیــــگاه اســــرار نگـــــفته
و ذکری برتر از نام علی نیست
نجات آنجاست، روی آن سوی آور
ره و رسم خداجوی علی پوی
برون کن غیر را، بر مهر او  باش
زبان در مدحشان بستای بسیار